Yıl 1989, daha çok da eski değil 32 yıl önce, İngiltere’de sadece kadınlardan oluşan bir ekip ilk defa bir yelken yarışına katılmaya karar verir. Karar verirler ama önce bir tekne bulmaları gereklidir. Ciddiye alınmazlar. Esprilere maruz kalırlar. Yılmazlar sponsor ararlar, bulamazlar sonra ikinci bir el yarış teknesini borçla alıp tekneyi onarmaya başlarlar. Onarırlar ama hala sponsorsuz yarışa katılma ihtimalleri yoktur. Sonra bir sponsor bulurlar.
Sizce İngiliz Kraliçesi mi bu İngiliz kadınları destekler yoksa Ürdün Kralı mı?
Ürdün kralı destek çıkar. Kadınlar mı kadınlara daha çok güveniyor yoksa erkekler mi kadınlara daha fazla güveniyor sorusunu akla getirten bir durum yaşanır. Yarış gerçekleşir. Bu olağanüstü belgeselin tadı kaçmasın diye sonucu yazmayacağım.
Maiden bu kadınların hikayesini anlatan duygu yüklü çok başarılı bir belgesel. İnsan izlerken şunun anlıyor; Sevincin, hırsın, başarma azminin, göz yaşının cinsiyeti yok.
Belgeselde 24 yaşındaki Tracey Edwards’ın kaptanlığında bir efsane yazıldığını göreceksiniz. Kaptanlığı seyir esnasında öğrenen, herkesin “bu gacılar denizde birbirinin saçını yolar” dediği bir yarıştan kenetlenmiş bir ekip olarak çıkan kadın denizciler. Çok ilham veren gerçek bir yaşam öyküsü.
Yarışın adı Whitbread, 33.000 deniz milini kapsayan, okyanusun en zor kısımlarından geçilen bir dünya turu yarışı. 1989 yılına kadar kadınların katılımını kabul etmeyen erkek egemen bir yarış. Filmin son sahnelerinde gözlerinizden yaşlar akacağı muhakkak.
Maradona’nın efsane bir golü için “Tanrının eli” ifadesini duymuşsunuzdur. Bu filmde de Tanrının Rüzgarı esmiş diyebilirim.
İnternette belgeseli bulup izleyebilirsiniz. Fragmanı da aşağıda:
Aylık Marinakedisi e bültene kayıt olmak için epostanızı girmeniz yeterli
Bir Cevap Yazın